Nakon tužnih vesti o nenadoknadivom gubitku velikog glumca Žarka Lauševića, osećaj neverice i tuge ne jenjava među onima koji su ga poznavali ili su jednostavno bili poštovaoci njegove izuzetne umetničke karijere.Naime, Laušević je bio majstor stvaranja likova koji su ostavljali neizbrisiv pečat u istoriji domaće kinematografije, a njegova bezgranična umetnička predanost postala je očigledna još dok je pohađao studije glume 1978. godine. Upisavši se u klasu profesora Minje Dedića, Laušević je brusio svoj neosporni talenat, sudjelujući u onome što su tada nazvali “klasa visokog rizika”.
Gorica Popović, glumica koja je bila asistent profesoru Dediću, priseća se tih vremena s toplinom u srcu, otkrivajući kako je ta klasa postala vrela jama iz koje su nikli talenti poput Sonje Savić, Zorana Cvijanovića, Svetislava Bule Goncića i Suzane Petričević. Ističe da je Laušević bio poseban, vukovac iz Crne Gore koji se isticao svojom posvećenošću, skromnošću i ozbiljnim pristupom umetnosti.
Dodatno, Gorica naglašava da je Laušević, osim svojim talentom, privlačio pažnju svojim šarmom i tajanstvenošću koja je bila karakteristična za melanholike. Govori i o tragičnom događaju iz njegovog života, koji je preokrenuo njegov put 1993. godine kada je osuđen na 13 godina zatvora. Brojni svedoci tvrde da je umetnik doživljavao tu tragediju iznova do poslednjeg daha.Nakon više od decenije pauze, Žarko Laušević se vratio pred kamere, ostvarujući još nekoliko nezaboravnih uloga koje su samo potvrdile njegovu reputaciju velikog glumca.
Gorica izražava duboko žaljenje zbog njegovog preranog odlaska, naglašavajući da je poslednjih godina ostvario fantastične, antologijske uloge. U ponedeljak će se održati komemoracija u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, a ispraćaj za kremaciju na Novom groblju u Beogradu zakazan je za 14 časova.Nataša Ninković, koja je delila kadar s Lauševićem u seriji “Kalkanski krugovi”, oprašta se od kolege, ističući da je otišao još jedan od stubova njihove profesije. Opisuje ga kao umetnika pred kojim su svi uvažavali dar i umeće, i kojem su se divili i klanjali. Svoje setne reči zaključuje porukom oproštaja: “Putuj sa anđelima, dragi naš Žarko.”
