Pokolj u Kravici, koji se desio na Božić, 7. januara 1993. godine, nedaleko od Bratunca, predstavlja jedan od najtragičnijih događaja tokom ratnih sukoba u Bosni i Hercegovini. To je bio dan kada su jake muslimanske oružane snage pod komandom Nasera Orića iz Srebrenice izvele brutalni napad na Kravicu i okolna srpska sela, ostavljajući za sobom tragičnu scenu pogibije i masakra.
U ranim jutarnjim satima tog krvavog Božića, muslimanske snage napale su Kravicu iz više pravaca, ubivši i masakrirajući sve meštane koji nisu uspeli pobeći. Ovaj brutalni napad rezultirao je smrću 49 Srba, među kojima su bili žene, deca i starci. Sedmoro zarobljenih Srba nakon torture i mučenja u zatvoru u Srebrenici takođe je izgubilo živote.
Više od 1.000 meštana Kravice, noseći decu i ranjenike, uspelo je da se probije kroz smetove snega dugog oko pet kilometara preko planinskih prevoja do reke Drine, gde su čamcima prebačeni u Srbiju, bežeći od užasa rata i muslimanskih napada.
Nakon ovog stravičnog Božića 1993. godine, pronađeno i sahranjeno je samo devet srpskih civila, dok su posmrtni ostaci 40 masakriranih meštana pronađeni i identifikovani tek dva meseca kasnije. U Kravici, koje je bilo najveće srpsko naselje u srednjem Podrinju, 101 dete je ostalo bez jednog ili oba roditelja.
Važno je istaći da je Kravica tokom ratnih 1992. i 1993. godine bila stalna meta napada naoružanih muslimana iz okolnih sela u Srebrenici i Bratuncu. Tokom ovog perioda, 152 srpska civila i vojnika ubijena su, dok su 168 ranjena. Na prostoru od 64 kvadratna kilometra mesne zajednice Kravica muslimani su uništili sva sela i zaseoke, njih 30, srušivši ukupno 688 stambenih i 27 društvenih objekata. Ova tragedija ostaje trajna rana na duši naroda, podsećajući svet na strahote rata i važnost očuvanja sećanja na nevino stradale.
