Jadranka Šešelj supruga je Vojislava Šešelja, član Srpske radikalne stranke.
Za Vojislava Šešelja se udala sa 30. godina i dobila sa njim Aleksandra (1993), Mihaila (1996) i Vladimira (1998), dok je Nikola (1984) bio Vojislavov sin iz prvog braka. Dana 6. aprila 2012. godine, Predsjednički kolegijum Srpske radikalne stranke je na prijedlog doktora Aleksandra Martinovića, zamjenio predsjedničkog kandidata doktora Aleksandra Martinovića i postavio Jadranku za kandidata srpskih radikala na izborima.
Dana 2. maja, u Ruskom domu je predstavila svoju prvu knjigu „Verna porodici, verna Srbiji“. Knjiga je koncipirana kao zbornik intervjua i članaka o njoj od 1993. do 2012. godine.
Dana 6. maja, na predsjedničkim izborima Jadranka Šešelj je osvojila 3,78% glasova i time zauzela sedmo mjesto od mogućih dvanaest kandidata.
Vojislav Šešelj je srpski političar, doktor pravnih nauka, predsjednik Srpske radikalne stranke i bivši narodni poslanik u Narodnoj skupštini Republike Srbije i Savezne skupštine SR Jugoslavije, potpredsjednik Vlade Republike Srbije (1998—2000) i predsjednik opštine Zemun (1996-1998).
Osnivač je i predsednik Srpske radikalne stranke od njenog osnivanja, 1991. godine. Šest puta je bio kandidat za predsednika Republike Srbije (1990, 1997, 1997, septembra 2002, decembra 2002. i 2017).
Rođen je 11. oktobra 1954. godine u porodilištu Univerzitetskog kliničkog centra na Koševu u opštini Centar u Sarajevu. Porodica Šešelj potiče iz hercegovačkog sela Mareva Ljut u Popovom polju, nadomak sela Zavala. Otac Nikola (1925-1978) je bio kondukter u ŽTP-u Sarajevo, a tokom Drugog svetskog ra*a je bio partizanski borac u Trećoj armiji. Majka Danica (djevojačko Misita) (1924-2007) je bila domaćica i brinula je o Vojislavu i njegovoj sestri Dragici.
Kršten je 25. novembra 1954. godine u manastiru Zavala. Nosi ime po dedi Vojislavu. Krsne knjige porodice Šešelj su tokom ra*a prebačene u manastir Tvrdoš.
Rođena je kao treće dijete u porodici Pavlović, od oca Vučine (poreklom iz Prokuplja) i majke Olivere (poreklom iz Blaca). Do polaska u školu je živjela u Prištini, a zatim osnovnu školu upisala u Boleču. Po završetku Šeste beogradske gimnazije, stekla je diplomu Više pedagoške škole. U „Minelu“ je radila 12 godina na službeničkim poslovima, a kada je preduzeće počelo da propada proglašena je ekonomskim viškom.
